My Personal Favorites of 2008 :)

Пошто за помалку 36 часа влегуваме во новата година, редно е да пишам за моите како што се гледа од насловот, музички фаворити годинава. Прво, морам да кажам дека 2008 беше исполнета со музика, но не толку квалитетна како претходната година. Годинава имаше и камбек на неколку бендови на чии албуми се чекаше веќе некое време, меѓутоа испадна за некои дека џабе чекавме :) Некои се покажаа и во одлични изданија. Во секој случај, многу не сум задоволен од годинава, ама како и да е имаше и ептен добри изданија. Следи листата:


1. The Mars Volta - Bedlam In Goliath



Немам што да кажам. Останав без зборови уште кога излезе. Многу забелешки гледам има за албумот као не било ова Mars Volta и слично, меѓутоа мене ми се допаѓа. Дефинитивно најдобро оваа година. Следно е:

2. Thrice - The Alchemy Index Vol.III & IV: Air & Earth



Thrice се едноставно најдобрите понови музичари на денешницата. Изданиево го надминува претходникот (Fire & Water) во квалитет. Секој којшто го преслушал ова, мора да се запраша: што е следно од Thrice? Одговор немам, ама едвај чекам да го слушнам :) Next:

3. The Fall Of Troy - Phantom On The Horizon



Кој не го слушнал ова, не слушнал ништо. Најдоброто нешто од бендов. Штета што не ми влезе во игра за првите две места, ама и бронза е ок нели? А следни се:

4. Funeral For A Friend - Memory and Humanity


Back in style. Албум кој ги содржи најдобрите елементи од FFAF и со кој се вратија во живот по претходниот албум, класифициран од многу како најслаб. (Мене лично не ми е, ама тоа ти е :) Следечи:

5. Fear Before - Fear Before



Нема многу ра зборувам за албумов, имате review неколку поста подоле ;) Next:

6. Emery - While Broken Hearts Prevail EP



Одлично EP на Emery, со кое ни даваат a little taste of what's to come (албумот), и се навраќаат на почетоците на кариерата. Solid :) . Некст:

7. Protest The Hero - Fortress



Најдобриот метал албум годинава. Растураат Канаѓаниве, млади се, и имаат уште мнооооогу време да го освојат светот , ако не го направија тоа и досега. Следи:

8. Metallica - Death Magnetic



Вистинското враќање на великаните (требаше да биде претходникот, ама не успеа). Не ми пишувајте у коментари демек не е добар ова она, си го ставив овде и стојам зад моето мислење, а тоа е дека албумов заслужува место на мојата листа. Супер камбек на Metallica. Следечи again :) :

9. Underoath- Lost In The Sound Of Separation



Добар е, ама неможе да го надмине Define The Great Line. Поагресивен многу, но недоволно за да оди малку погоре. And last, but not the least:

10. Rise Against - Appeal To Reason



Наместо да ни дадат добар албум, Rise Against ни дадоа само неколку добри песни. Просечно, ептен :(

Тоа е тоа. Коментари се добредојдени. Само уште да кажам дека 2009 не очекува барем на лист добра музичка година, и тоа уште на почетокот со изданијата на Mastodon и Killswitch Engage, ако не се одложат. Ке видиме отпосле за тоа, ако најдам листа на изданија за 2009 ке ја ставам на блогов. Среќни празници на сите, уживајте малку во атмосферава, па се гледаме подоцна :)

Steven Wilson и делото " Insurgentes "

Тензичноста која е незаменлив дел од звукот кој го претставува Steven Wilson повторно ја прикажа во неговото ново ремек дело "Insurgentes" кое го најавив пред некое време.Албумот сеуште не е официјално излезен тоа ќе се случи во Фебруари 2009 , и ќе има доста голема побарувачка. Додека пак тоа што се нуди по популарните сајтови за download е рипувана верзија од неговиот лимитиран special edition сет од 4000 копии. Некои ќе речат ова може да биде како продолжение на креативноста на и така добриот проект IEM (Incredible Expanding Mindfuck). Сепак сличностите во стилот ги допира да речеме сите проекти кои Steven Wilson ги има досега реализирано, едноставно како да е направен микс на сите негови проекти во еден. Harmony Korine првата песна не внесува еуфорично во целата фузија на напнатост, тензичност и мрачна мистичност која е присутна низ целиот албум. Очекуваме истата еуфорија да продолжи и во втората песна, "пријатно" не изненадува една меланхолична мелодија со мрачни клавијатури која како да е склопена по урнек на Blackfield.Понатамошната листа на песни во ниеден случај не се повторува секоја песна е правец за себе. Ова до одреден степен беше и очекувано од Steven W. да направи спој на правците во кој активно учествува веќе 21 година, со секој свој проект да ги задоволува своите артистички потреби. Несомнено Steven Wilson се докажува како прав уметник со секое негово ново издание.

Fear Before - S\T

Незнам колку од вас ја следат кариерата на Fear Before, порано познати како Fear Before The March Of Flames. Менувањето на името дојде годинава пред издавањето на истоимениот албум, со образложение дека е премногу долго :) Се работи за бенд кој со претходниот албум го промени правецот во кој одеше, одн. од некој тип на скримо бенд, отиде во непознат (понекогаш дури и за нив) правец. Иако не можам да кажам дека претходниот албум, The Always Open Mouth е лош (напротив, многу ми се допаѓа), сепак албумот разочара голем дел од фановите. Тоа е една експериментална верзија на бендот, која за разлика од почетоците, внесуваше мешавина од повеќе правци со нормално, препознатлив шмек познат само на Fear Before. Годинава, поточно на 28 Октомври, стигна и новиот албум на Fear Before, албум од кој се очекуваше многу, и на кој многу луѓе чекаа. Меѓутоа, секогаш кога за некој долгоочекуван албум не се дига многу прашина како што се очекувало, се знае дека нешто не е во ред :) Се работи за албум којшто повторно ја изразува експерименталната страна на дечкиве, кои btw рекоа дека се бенд кој нема да се повторува од албум во албум :) Во кратки црти: албумот е помрачен од претходникот, различен е ама во исто време е и сличен. Во голема мера е потежок од The Always Open Mouth, негде е подобар а негде полош. Кога го земав албумов, не ми се свиѓаше многу, по големите очекувања, меѓутоа по неколку преслушувања, се доаѓа до заклучок дека се работи за солиден албум. Можеби се очекуваше повеќе но што е тука е. Не се работи за лошо парче музика, баш напротив, меѓутоа е многу поекспериментален од The Always Open Mouth, не е толку певлив и интересен. Тука Fear Before губи голем дел од своите фанови (што мене и не ме баш интересира, затоа што ми се супер :) Во секој случај ако сте фан на првиот албум на бендот, гарант вториот не ви се допаѓа, а овој уште помалку би ви се допаѓал. Албумов ќе им го задржи вниманието на љубителите на експерименталната страна на бендов, но ако првпат се среќавате со Fear Before, не верувам дека ќе ви се допадне. Се надевам дека следниот албум пријатно ќе не изненади, иако е рано за тоа ;)

Тазе бенд а толку ветуваат = Ephrat

Дечките доаѓаат од Израел и мислам дека можеме доста да очекуваме од нив во иднина. Едноставно за квалитетот како е продуциран нивниот деби албум - "No One's Words" неможат да се кажат лоши зборови бидејќи уште еднаш Steven Wilson се надмина себе си како продуцент и покажа дека е несомнено виртуоз во секој поглед. Бендот e progressive со секако присутниот израелски шмек и со доста metal влијанија.Сепак тие не се толку изразени во сите песни но се во одреден степен неизоставен дел. Првата песна од албумот "The Show" е доста слична со оние на Porcupine Tree односно - меланхолична мелодија со рефрен кој плени. Гостувања се присутни во овој доста квалитетно направен албум ; во песната "Haze" гласот го позајмува вокалистката на Paatos Petronella Nettermalm , а пак песната "The Sum Of Damage Done" ја изведува Daniel Gildenlöw од Pain of Salvation. Сепак неможеме да кажеме дека албумот е без маани во одреден степен должината на самите песни и истиот ритам кој понекогаш преовладува може да станат досадни и да речеме да ја затупат работата. Но тоа не е нешто што е којзнае колку страшно.Ќе оставиме место и понатамошен материјал и развивање :D Гарантирано ако ви се допаѓаат Porcupine Tree особено и некои други слични progressive бендови тогаш дефинитивно ќе ви се допаднат и Ephrat.

Еве го и составот на бендот:
Вокал: Lior Seker
Гитара, клавијатури, флејта: Omer Ephrat (кој е истотака и композиторот)
Бас: Gili Rosenberg
Тапани: Tomer Z

www.myspace.com/omerephrat

Да се биде GNR или нешто сосема погрешно?

(**Оригинално постирано на www.musicology.blog.com.mk на 7 Ноември, 2008 - 00:18** само е префрлен постот.)



Во исчекување на новиот албум на "Новото GNR" кој воедно ќе излезе на 23.11.08 незнам дали можеме да го наречеме конечен датум за овој албум бидејќи досега има сменето многу deadline-и што веќе стана вообичаено за нашиот драг Axl =) навистина би не зачудило ако воопшто излезе на 23 но сепак да не го напаѓаме човекот кој со својот глас и удел во култната група направи толку за музичкиот правец и ни укажа на сите дека Hard Rock-от е нешто што треба да се свати сериозно. Но сепак во премногу блиското минато откако ја испеа My Michelle заедно со Sebastian Bach (познат по својата фронтменска улога во Skid Row) не става во длабока мисла дали воопшто ќе вреди за преслушување тоа презентирано парче бидејќи досега полошо нешто ние лично немаме слушнато па макар било од двајца виртуози кои феноменално го претставуваа правецот во своите млади да не речам плодни години. Но сепак останува да видиме дали Axl ќе се оправи и ќе покаже дека е сеуште може да биде "The Man" или пак ќе докаже дека тој е виновникот за замрувањето на еден продуктивен период. We shall see!

Emery - иевото ново EP благодет за душа =)

Новото EP на Emery насловено " While Broken Hearts Prevail " ги содржи да ги наречеме стандардните карактеристики на Emery , урамнотежени мелодии со pounding ритам и позадински screamo елементи и на еден начин се враќаат кон нивните корени . Највеќе тоа се забележува во Smile, The Face” и “Edge of the World". Секако имаат и мала диверзија во самиот концепт на EP-то што не наликува на Emery какви што сме навикнати да ги слушаме но сепак останува да го слушнете EP и да оцените сами.

Thrice = Екстремна Креативност =)

Thrice под Island Records поточно од нивиот Албум Vheissu почнуваат да имплементираат различен стил од кој дотогаш го претставувале , едноставно самиот звук кој Vheissu го содржи во себе плени различни вкусови. Но сепак самите почетоци на Thrice како што звучат денес е впрочем самиот Vheissu , песните едноставно се предвесници на нивниот концепт кој подоцна го претставуваат како - The Alchemy Index. Како пример песната Atlantic од Vheissu може слободно да се нарече предвесник на албумот од Alchemy Index - Vol 2. - Water по самиот експериментален пристап и смиреноста која е застапена. А пак песната Hold Fast Hope(нормално од Vheissu)предвесник на Alchemy Index - Vol 1. - Fire ,со своите жестоки рифови да ја претстави жестокоста и тој raw-елемент.Тука се и другите два индекса да ги преведеме Vol 3 и 4 односно (Earth и Air) Колку да бидеме јасни во овој пост сакаме да го објасниме почетокот на еден доста по-креативен период на Thrice, но секако дека албумот пред Vheissu , Artist in the ambulance е исто така феноменален албум и заслужува да се преслуша :D Едноставно ми преостанува да ви кaжеме земете си ги албумите и Enjoy =)

Италијанци со чувство за уметност - Нормално , Klimt 1918 - Just in Case We'll Never Meet Again

Klimt 1918 (Името на бендот претставува име на уметникот Густав Климт и годината на неговата смрт 1918) најчесто претставен како alternative бенд со доста мрачни меланхолични звуци (gothic rock) во нивните почетоци до атмосферски post-rock звуци кои преовладуваат во нивниот најнов албум Just in Case We'll Never Meet Again.Секако ќе уживате и во албумот Dopoguerra од 2005 кој е за нијанса помрачен. Музиката што ја прават најчесто e споредена со Katatonia но секако од подоцнежните материјали кај што наликуваат на alternative бенд. Но сепак Klimt 1918 задржуваат еден постандарден звук низ нивното постоење. Некои песни во новиот албум едноставно можат да ве понесат за разлика од некои други песни кои едноставно го држат она просечното. Воглавно Just in Case We'll Never Meet Again е пријатен албум за преслушување. Можеби ако го преслушате неколку пати да ви влезе и под кожа но сепак тука се и вкусовите а за вкусовите не се расправа нели :) ?.

Rise Against - Appeal to Reason

Новиот Албум на Rise Against следи еден континуитет на звук кој преовладува кај нив секако темите за песните се познати. Ќе ја земеме за пример песната "Hero of War" нејзиниот текст е оформен од вистинити искази на војници кои се бореле во Ирак. Сепак Rise Against како име веќе се влезени во mainstream-от. Големата популарност го доведува во прашање општото претставување на бендот каков што и беше underground. Но сепак квалитетот на бендот не е во ниеден случај доведен во прашање. Песните сепак се феноменални. Се чувствува суровоста и напнатоста, како клучен елемент. Rise Against можеби на некој начин го напуштија underground-от , но со ваква play-листа дефинитивно се спремни да освојат!

Новото уметничко дело на Steven Wilson - insurgentes

Мулти-инструменталистот Steven Wilson попознат како "мозокот" на групата Porcupine Tree е веќе подготвен да го фрли својот најнов соло full length албум во музичкиот океан, албумот е наречен "insurgentes"ќе се појави во Ноември.- Насловот на албумот доаѓа од најдолгата авенија во Мексико Сити "Avenida de los Insurgentes" каде што и дел од албумот е и снимен . Сниман е низ периодот Јануари-Август и на други делови во светот. Се смета дека овој албум е досега најкреативнато, емотивно и разноврсно дело во кариерата на Steven Wilson, значи можеме да очекуваме уште еден квалитетен музичко уметнички албум. Не се исклучени ни гостински појавувања на албумот со нови сорабувања како и од долго годишни соработки со искусни артисти. Едноставно останува да чекаме на албумот и евентуално да си го нарачаме.